The great circle of life

Vrijdag 26 mei! Het weekend staat voor de deur, al is dat hier op de boerderij niet echt een ding. Er moet altijd gewerkt worden, en ik help graag mee. Het weer is de afgelopen drie dagen helaas een stuk minder frivool, maar alsnog het blijft heerlijk om elke dag buiten te zijn. Op dit moment is het 13°C en ongeveer 40% bewolkt. Ik zit lekker buiten, want in de zon uit de wind is het toch heel aangenaam.

Mijn vorige verhaal was anders dan de andere. Het was echt even nodig om dat van me af te schrijven. Het avontuur hier is en blijft heel intensief. Soms denk ik dat ik heimwee heb, maar dat komt meer omdat het best vermoeiend is om elke dag met mezelf geconfronteerd te worden. Als ik nadenk over wat ik écht mis, dan zijn dat stiekem de oppervlakkige dingen: sushi, spaghetti met knoflook en olijfolie, mijn ‘mooie’ kleren en schoenen, parfum, Marco [e-1f699]... (dit buiten de mensen die ik mis trouwens, dat staat natuurlijk buiten kijf). Wat ik hier heb is echter zoveel meer dan sushi en Nike AirMax: het knuffelen met de katten, Ruby en de schapen verveelt gewoon nooit. Ik wist trouwens helemaal niet dat schapen er zo van houden om geaaid te worden.

De dag na de bergwandeling waar ik het in het vorige verslag over had, hebben we het hier op de boerderij rustig aan gedaan en lekker op het land gewerkt. In de moestuin konden sommige plantjes overgezet worden van de kas naar buiten, wat betekende dat er op de bedden een laatste keer onkruid moest worden gewied en nieuwe aarde gelegd met daarbovenop een laagje compost. Die compost wordt hier zelf gemaakt van alles wat natuurlijk afval is: overgebleven planten en wortels, gemaaid gras, schapenmest, gemalen eierschalen, koffiedik, etensrestjes uit de keuken… In vier fasen wordt het afval omgezet in dikke zwarte vruchtbare aarde. Heel gaaf om in die vier bakken de inhoud steeds compacter te zien worden.“And so, we are all connected to the great circle of life.”– Mufasa, 1994. Weet trouwens helemaal niet of hij dat in 1994 gezegd heeft, maar toen kwam de film uit.

Anyhoo. Behalve in de groentetuin werken is er in de afgelopen dagen weer een nieuw veld voor de schapen gemaakt, zijn er stenen uit het weiland gehaald (elke winter brengt de vorst allemaal grote stenen omhoog die de machines beschadigen), heb ik op een zitmaaier al het gras gemaaid, en zijn Birgitte en ik de berg op geweest – nu nog verder omhoog – om het zomerhuisje te bezoeken. Vierhonderd meter omhoog in anderhalf uur is voor iemand die op NAP leeft wel even een uitdaging. Eenmaal boven was er tijd voor een KitKat, maar daarna mocht er gewoon gewerkt worden. Sinds de lente hadden struiken weer veel nieuwe scheuten aangemaakt. Met een handzaagje heb ik een half uur op mijn hurken in een moerassige ondergrond een hele bult aan takken weggehaald. Is vermoeiender dan het klinkt. Al klinkt het ook al best vermoeiend.

Het huisje staat op de rand van de berg, waardoor je als je naar beneden kijkt, de boerderij kan zien liggen. ‘We gaan zo een andere weg terug, we gaan hier direct naar beneden’. ‘Haha ja, moet je je voorstellen’. ‘Nee dat gaan we echt doen’. Je kunt veel zeggen over Noren en humor, maar over bergen worden geen grappen gemaakt. Dus diep ademhalen en steil naar beneden, om met rode lintjes een nieuwe route van en naar de boerderij te markeren. We zijn in totaal vier uur van de boerderij weggeweest, waarvan het grootste deel de terugreis was. Die overigens wel adembenemend mooi was. Zo groen als het op de grond tussen de bomen is, daar kan geen filter tegenop. Neongroene klavertjes, tig soorten mos en jonge boompjes bedekken de zachte ondergrond. Zo nu en dan hoor je een kabbelend bergbeekje en in de toppen van de bomen fluiten merels, meesjes en roodborstjes. Zet hier een paar uur een microfoon neer en je hebt een ASMR YouTube-hit.

De afgelopen week heb ik ook nog een hele toffe mountainbikeroute gevonden. Eén van de vele die hier aangelegd zijn, dus ik zal de komende dagen nog een paar keer de fiets pakken. Heerlijk om even helemaal stuk te gaan. Muziekje op. Even me-time.

Als ik het zo teruglees is er helemaal geen reden voor heimwee hé? Vandaag precies over twee weken zit ik op het vliegveld in Ålesund en zitten de zes weken WWOOF-ing er alweer op. Reden genoeg om de laatste dertien dagen optimaal te genieten, te ontspannen, te werken, lekker te eten en de frisse berglucht op te nemen. Het gaat hier goed met mij! [e-1f43e][e-2600][e-1f340]

Geniet van jullie lange Pinksterweekend en tot de volgende! [e-1f618]