Confrontatie met de beren op de weg

Maandag 15 juli - vervolg

Het vorige verhaal schreef ik met nog 4/17e uur te gaan op de ferry naar Prince Rupert, weten we het nog? Die dag werd nog wat langer, maar little did I know. De veerboot kwam rond half 12 's avonds aan in de haven, waarna we vrij snel met de auto konden vertrekken richting hotel. Toen we daar aankwamen rond 0.30 uur, bleek dat de reservering door het hotel nooit verwerkt was. En er waren geen kamers meer vrij. Pretty shitty eeeeehh? Na een uur heen-en-weer bellen door Olympe en de manager van het hotel, konden we een paar honderd meter verderop terecht in een of andere Inn. Prima, als er maar een bed staat. Rond 2.00 uur sliep ik, na 21 uur wakker te zijn geweest. De wekker werd ook gezet, om 8.30 uur, een uurtje later dan de originele planning.

Dinsdag 16 juli

Op weg naar Smithers, met een stop bij Walmart voor boodschappen te doen voor een picknick bij Gitwangak National Historic Site. Heb de foto's bijgevoegd van een zakje sla van 142 gram voor $5.27. Een dollar is dan wel maar zestig eurocent, maar alsnog! Bizar.

Onderweg hebben we de eerste bruine beren mogen zien! Ze stonden te chillen langs de weg of waren besjes aan het eten, compleet onverstoorbaar door het verkeer. Heel gaaf om zo dichtbij te kunnen zien! Helaas weer geen foto's, want het gaat allemaal zo snel.

We hebben een heel mooie stop gemaakt bij 'Ksan, voor een tour met een gids in een dorp van de First Nations. We hebben veel geleerd over hun leefwijzen en tradities als het gaat om familiebanden, hiërarchie, en rituelen met betrekking tot jagen en het eren van overledenen. In het winkeltje dat ze hadden waren onder andere handgemaakte sieraden te koop. Direct viel mijn oog op een heel mooi kettinkje. Toen ik vroeg wat het symbool van de hanger betekent, zei ze dat het een orka is. Whaaattt! Al jaren mijn spririt animal, dus dat vertelde ik haar ook. "Then I guess it's calling you". Oké, then I guess dat ik het maar moet kopen. Ben er super blij mee!

Toen we bij het hotel in Smithers waren aangekomen was het bijna 30 graden, terwijl het al het einde van de middag was. Even opgefrist en toen met z'n allen uit eten. Alsnog lekker op tijd naar bed en een heel lekker vooruitzicht: morgen een vrije dag, dus geen wekker!

Woensdag 17 juli

'Uitgeslapen' tot 8.00 uur, en na een verfrissende douche lekker ontbeten. De porties hier stellen niet teleur en ook de keuze en kwaliteit van het ontbijt niet. Super lekker Engels ontbijt gehad met een kopje (best goeie!) koffie. De rest van de ochtend lekker buiten in de zon gelezen terwijl er een wasje aan het draaien was, heel relaxt.

Om half twee in de lobby verzameld voor een hike. We zijn eerst de berg op gereden tot iets minder dan 1.500 meter, waarna we de wandeling aanvingen. Tussendoor nog wat elanden gezien! Volgens Olympe is dat echt zeldzaam, zij had ze nog nooit gezien en sommige Canadezen zelfs ook niet. Heb foto's kunnen maken, want we zijn er even voor gestopt! De wandeling was zo'n 6km lang met 350 meter hoogteverschil. Het was rond de 32 graden en de wandeling was grotendeels zonder schaduw, dus dat was wel even pittig. Gelukkig was er bij het eindpunt - of eigenlijk halverwege aangezien we nog terug moesten - een kristalhelder ijsmeer in een krater. Hence the name Crater Lake. Jongens, sinds twee dagen ben ik soms zelfs al in het Engels aan het denken... Hopelijk is dat snel over als ik weer thuis ben. Niks irritanter dan mensen die steeds Engelse woorden of zinnen in hun verhaal gooien. Ik zal er mee stoppen :)

Het is nu 19.00 uur; over anderhalf uur gaan we hier in het hotel dineren. Ik zit nu lekker frisgedoucht op bed dit verhaal te schrijven en ga hierna nog even een stukje lezen. Hoop dat het met jullie allemaal goed gaat en dat de zomer daar een keer doorbreekt. Mag wel eens in half juli.

Tot snel, mis jullie en vind het leuk om van jullie te horen!

Liefssss![e-1f1e8][e-1f1e6][e-1f43b][e-1f495]