Quite the day, innit?

Waarschuwing: foto-overload. Of nou nee, dat is een verkeerd woord want dat bestaat niet met zulk soort foto's. Het is niet alsof ik zestig foto's van dezelfde baby laat zien.

Ik zit, net zoals de vorige keer, frisgedoucht op bed, maar dan een bed honderden kilometers verder. Ik ben nu in Canmore, met uitzicht op de Rockies. Ik zal jullie updaten vanaf donderdag 18 juli, wat alweer drie dagen geleden is.

Donderdag 18 juli

Na een lekkere langzame ochtend vertrokken we om half elf richting Prince George. Dit zou een tussenstop zijn enkel om te kunnen overnachten en niet om daar iets te zien of te doen; Prince George is niet per se een leuke plek om te zijn. De rit naar Jasper was anders te lang, vandaar een overnachting halverwege. Om toch iets van de dag te maken hebben we ruim ingekocht bij de lokale supermarkt om vervolgens in Burns Lake te pickicken. Het blijft hier bloedheet: toen we rond kwart voor een 's middags aankwamen was het zo'n 33 graden. Gelukkig zaten we onder een picknickzuil en hebben we even heerlijk uitgerust. Over deze dag heb ik niet zoveel te vertellen behalve dat we in Prince George uit eten zijn geweest in een brouwerij. Toen we hier aankwamen vroeg Olympe of iedereen zijn ID bij zich had voor eventueel alcoholconsumptie. Ik, als enige Nederlander had hem ook als enige niet bij zich. Gioja (uit Zwitserland) drinkt geen alcohol maar wilde wel voor mij bestellen, als ik dan een ijsthee voor haar bestelde. Toen de serveerster haar ronde deed checkte ze inderdaad ieders ID. Toen ze bij mij was beland, gaf ik keurig de ijsthee op. 'ohhh I'm so sorry we ran out of ice tea. But we do have coca cola, pepsi cola, diet coke, 7up.....' Mijn hoofd stond een beetje als een hert in koplampen. Ik staarde haar aan alsof ik ineens niet meer wist wat ik daar deed. Gioja fluisterde toen heel subtiel '7up', waardoor ik ineens wist wat ik wou. Geen idee of ze het doorhad, maar het werkte in ieder geval. Veel te zoute en vette pizza gehad met te veel kaas (ik zweer het, ze zijn hier in Canada geobsedeerd door drie dingen: maple syrup, ketchup en kaas). Verder geen anekdotes, want hierna direct naar bed gegaan en de volgende ochtend vroeg op voor Jasper National Park!

Vrijdag 19 juli

Vandaag naar Jasper National Park! Daar stond als eerste Mount Robson op de agenda. We hebben hier een prachtige wandeling gemaakt van 13km, waarbij we op het eindpunt (op de 6,5 km) een schitterend blauw gletsjermeer hebben gevonden. Sommigen van ons hadden zwemkleding mee en hebben een duik gemaakt in het ijskoude water. Ik ben er ook volledig in geweest en dat was super lekker! Uiteindelijk voelde ik de kou niet meer en kon ik er gewoon in blijven. Na een hele rits foto's te hebben gemaakt van de omgeving zijn we weer teruggegaan, want we moesten nog meer dan een uur in de auto zitten voor het hotel. Met vandaag in totaal 300km in de wieltjes kwamen we aan bij het Jasper Inn & Suites in Jasper. Een prachtig hotel en wat een mooie weidse stad. Het was - je zult het niet geloven - loeiheet en vanaf nu ook ineens verschijnen de bosbranden op de radar. Toen we het park binnenreden zagen we het bord met risico op bosbranden al op donkerrood Extreme staan. Er hing overal een heiige oranje lucht, waardoor je de bergen in de verte nauwelijks meer kon waarnemen, en ook vlogen de helikopters met van die waterzakken af en aan. De excursie naar de Hot Springs van zaterdag was al geannuleerd vanwege een bosbrand daar vlakbij. Hoewel we wat teleurgesteld waren, was een vrije ochtend op zaterdag ook geen overbodige luxe. Maar goed, het was nu nog vrijdag en we zijn na het opfrissen op zoek gegaan naar een restaurant. Aan de hoofdweg vonden we de Jasper Brewing Company, waar ik een meatloaf van elk (wapiti in het Nederlands kennelijk) heb gehad. Super lekker en voor het eerst ook weer eens groente erbij. Heujjj! Vanaf nu ga ik echt anders eten hier had ik hier bedacht, want ik ben zat van al die koolhydraten en proteïnen. Anyhoo, rond 22.00 uur kwamen we weer aan bij het hotel. Gelukkig zijn we hier twee nachten gebleven, want dit voelde als een heel fijne plek om te zijn!

Zaterdag 20 juli

Omdat de Hot Spring was geannuleerd, hadden we de ochtend vrij om wat souvenirs te kopen en/of koffie te drinken. Daarnaast zochten we voor de middag naar een leuke activiteit om te doen. De groep is inmiddels wat opgesplitst in twee delen: de jongere groep en de wat ouderen, en ik hoor gelukkig bij de jongere groep. Wij willen wat meer actie en beweging en boekten daarom twee kano's voor op Maligne Lake. Olympe bracht ons daar om 13.00 uur heen en ging met de rest een wandeling maken bij het boothuis. Wij konden tot 15.00 uur het meer op. Daar hoorde ik nog een Common Loon (zoek even dat geluid op, dat herken je uit duizenden en wordt veel gebruikt in films. Galmde over het hele meer. Zo indrukwekkend!). Het kanoen is, zoals Em dat al zei, een beetje zoals naar IKEA gaan of verhuizen: je leert elkaar toch even wat beter kennen. Zij zat in het midden van onze driepersoonskano en ik zat voorin. Achterin zat Andrea en zij was verantwoordelijk voor het sturen en mijn ritme volgen. Geen van dat kon of deed ze, ook niet na talloze tips en instructies van Em. Hoewel ik niet ben uitgevallen (wat ben ik volwassen geworden in de afgelopen tien jaar he) ging ik van binnen wel echt stuk. Jezus. Maar goed, Em (Emily eigenlijk, zij is super grappig) kon de sfeer er goed inhouden dus uiteindelijk viel het allemaal best mee.

Eenmaal terug in het hotel even uitrusten, powernapje gedaan en toen uit eten geweest bij een Koreaans restaurant. Daarbij nog even het advies om mij niet uit te nodigen voor shared dining als je iemand bent die zoveel opschept dat er niets voor een ander overblijft. Tot zover mijn frustraties van de dag.

Zondag 21 juli

Ha! De dag van vandaag. Dat begon met een lekker ontbijt in Jasper, waarna we richting Canmore vertrokken. Ook vandaag hebben we in totaal meer dan 300 km gereden, met als tussenstop een gletsjerwandeling in Jasper National Park (er is het park dat zo heet, en het plaatsje Jasper waar we de afgelopen twee dagen sliepen; het park is 11.228 vierkante kilometer groot, om je even een idee te geven). De gletsjerwandeling was echt heel gaaf. De gids was heel leuk en kon veel vertellen over de mineralen in de stenen, de soorten planten en bloemen die om de gletsjer heen groeien en hoe het ijs is opgebouwd en zich gedraagt. Na drie uur wandelen op spikes (haakjes op rubberen bandjes die om onze wandelschoenen werden gebonden) kwamen we uitgehongerd terug bij het informatiecentrum. Daar een cartoonwaardige cheeseburger gehad en toen verder op weg naar de eindbestemming van vandaag: Canmore dus. We zijn net uit eten geweest (niet bijzonder, voor het eten hoef je echt niet naar Canada) en nu zo naar bed. 't Is inmiddels alweer 22.15 uur... Hoogste tijd voor deze (kennelijk toch nog jonge) reiziger.

Tot de volgende lieve mensen! 😘🐻🍁☀